“MOJ GRAD” – Ulica Vojvode Bojovića
U rubrici „Moj grad“ pomenućemo Ulicu Vojvode Bojovića i podsjetiti na velikog heroja.
Ulica Vojvode Bojovića u Gradišci nalazi se u blizini ulica koje su naziv dobile takođe po vojvodama, i to vojvodi Stepi Stepanoviću i vojvodi Radomiru Putniku.
U Ulicu Vojvode Bojovića doći ćete ako iz pravca centra krenete Vidovdanskom ulicom i skrenete u Ulicu Stevana Sinđelića, a zatim nakon samo stotinu metara skrenete desno.
Pomenuta ulica proteže se do Ulice Filipa Višnjića, paralelno sa gradiškim Kejom ili Obalom Vojvode Stepanovića.U njoj su smješteni uglavnom porodični stambeni objekti.
Vojvoda Petar Bojović je jedan od četvorice srpskih vojvoda, pored Radomira Putnika, Živojina Mišića i Stepe Stepanovića. Rođen je 16.jula 1858.godine kod Nove Varoši, kao najmađi od šestoro djece Peruta i Rade Bojović.
Nakon završetka Gimnazije u Beogradu, stupio je 1875. u Artiljerijsku školu, bez polaganja prijemnog ispita, kao prvi u rangu.
Učesnik je Prvog i Drugog srpsko-turskog rata, od 1876. do 1878.godine. Za učešće u Srpsko-bugarskom ratu odlikovan je Zlatnom medaljom za hrabrost. 1906. godine postavljen je za načelnika Glavnog generalštaba. U Prvom balkankom ratu 1912.godine postavljenje za načenika štaba Prve armije i on je kreator srpskih pobjeda. Bojović je odlikovan sa 26 srpskih i jugoslovenskih odlikovanja i 16 u drugim državama. Predvodio je Prvu armiju u proboju Solunskog fronta, septembra 1918.godine. Bojović je kao načelnik Štaba Vrhovne komande rukovodio povlačenjem kroz Albaniju i on je izabrao lokaciju na Krfu na koju se sklonila srpska vojska.
Poslije smrti vojvode Živojina Mišića, imenovan je 1921.godine za načelnika Glavnog generalštaba vojske Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, ali je na tom položaju ostao manje od godinu dana. Pošto je odbio da bude ministar, rekavši da je prevashodno vojnik, u penziju je otišao 21.decembra 1921.godine.
Poslije vojnog puča, 27.marta 1941.godine, Petar Bojović je u svojoj 83.godini ponovo aktiviran i imenovan za vrhovnog inspektora cjelokupne vojne sile Jugoslavije, a zatim i za pomoćnika vrhovnog komandanta Kraljevske jugoslovenske vojske Kralja Petra drugog.
1942.godine zarobili su ga njemački vojnici koji su ga kao ratnog zarobljenika držali u kućnom pritvoru sve do 1944.godine, nakon ulaska partizana u Beograd. Umro je 20.janura 1945.godine nakon prebijanja od strane partizana.
Legendarni srpski komandant je sahranjen bez ikakvih vojnih počasti u porodičnu grobnicu u prisustvu rođaka i najbližih prijatelja.
Rehabilitacija vojvode Bojovića počela je nedavno. U Novoj Varoši je 1997.godine na Vidovdan, podignut je spomenik u znak zahvalnosti za sedam ratova u kojima je učestvovao.